آب را به روی حسین بستند، همچنان که به روی عثمان

 عبید اللّه ، شمر بن ذى الجوشن را با چهار هزار سوار ، به سوى او فرستاد و به عمر بن سعد نوشت : «هنگامى که این نامه ام به تو رسید، به حسین بن على ، مهلت نده و گلویش (گربانش) را بگیر و میان آب و او ، مانع شو، همان گونه که میان عثمان و آب ، در روز حادثه قتل عثمان ، مانع شدند». (+)

نکته: حسین در آن واقعه در حال دفاع از خانه عثمان از دست افراد خشمین بود. (توضیح بیشتر)